Op 31 december 1999 nam Céline “afscheid” met het millennium concert in Montréal. Na een heftig jaar, met een grote tour, de ziekte van René en met de wil om een kindje te krijgen besloot Céline een sabbatical te nemen die twee jaar zou gaan duren. Op 5 januari 2000 echter was het alweer gedaan met de rust in huize Dion. Op die dag nam Céline haar familie mee naar Las Vegas om de show “O” te gaan bekijken. Tijdens het bekijken van de show was Céline zo onder de indruk dat ze René aanstootte om te zeggen dat ze ook zo’n show wilde. Céline realiseerde zich dat realiteit en fictie dicht bijelkaar lagen. Enige tijd hierna was er een ontmoeting tussen Franco Dragone, Céline en René en het klikte gelijk. Ze begrepen elkaar en het avontuur startte met een handruk, respect en vertrouwen. Het project dat toen nog geen naam had, had een leider nodig en uiteraard wierp René zich op als leider. René was even enthousiast als Céline en zorgde ervoor dat de juiste mensen op de juiste plaats terecht kwamen.
HET COLOSSEUM
Om het hele project te laten slagen was er wel een speciaal theater nodig. Het had een thuis nodig en dat betekende dat er niet mee gereisd kon worden. Het team wat met het project bezig was prijsde zich gelukkig met een ontmoeting met Mr. Arthur Goldberg, de president van Park Place Entertainment. Deze man durfde van begin af aan risico te nemen toen hij de plannen zag. Voordat deze man overleed aan de ziekte waaraan hij leed zorgde hij ervoor dat het plan in werking werd gezet. In deze fase is het idee voor het Colosseum tot stand gekomen, het meest belangrijke was dat het een plaats zou worden dat drie jaar lang van Céline was. Eén van de belangrijkste punten bij het bouwen van het Colosseum was het plaatsen van de rijen met stoelen. Iedereen die de show zou gaan bezoeken moest even goed zicht hebben zelfs op de laatste rij. Het moeilijkste was daarbij dat dan ook het geluid overal even goed naar voren zou komen en dat was nog wel even passen en meten. Uiteindelijk hebben ze naast de boxen op het plafond en de muur ook nog speakers moeten plaatsten op het tweede balkon want daar was het geluid in eerste instantie slecht te horen. De bouw van het hele Colosseum heeft 90 miljoen dollar gekost en dat na een flinke inkorting van het bedrag wat het eigenlijk zou hebben gekost namelijk 125 miljoen dollar.
DE ARCHITECT...FRANCO DRAGONE
Vanaf het begin was het duidelijk dat Céline niet zomaar een show wilde. Ze wilde haar fans meer bieden, meer dan alleen maar liedje na liedje met een leuke verlichting. Ze wilde dat elk nummer dat ze zong een ervaring zou worden, waarin beeld, muziek en tekst samengevoegd zouden worden tot een geheel. Om dit voor elkaar te krijgen gingen Céline en René samenwerken met de man achter de show “O”, Franco Dragone. Deze man was verantwoordelijk voor meerdere Cirque du Soleil producties en bleek de perfecte persoon voor dit project te zijn. Het motto van zijn eigen productiemaatschappij is “Wij dromen. Wij doen” en dat is precies wat Céline en René zochten. Dus werd Dragone gevraagd voor het project, waar hij maar al te graag aan mee wilde werken. De show zou om Céline heen ontworpen moeten worden. Dragone begon daarom met het kijken naar wat Céline en haar liedjes uitstraalden. Daarbij kwamen ook de persoonlijkheden van de dansers en vervolgens bouwde hij daar de show omheen.
DE VORMGEVING
De vormgeving van de show werd opgedeeld in verschillende taken. De vormgeving van de set werd uitbesteed aan Michel Crête, een Québecois die al eerder samen had gewerkt met Franco Dragone. Nadat hij zich had verdiept in Céline en haar muziek, kon hij een beeld vormen van hoe de set er uit zou moeten zien. Het moest een plek worden waar muziek niet slechts zou worden gespeeld, maar echt zou worden geleefd. Crête kwam met het idee om een enorm LED scherm achter het podium te plaatsen, wat uiteindelijk het grootste indoor LED scherm in Noord-Amerika werd. Ook bepaalde hij dat het podium schuin aflopend zou worden, zodat vanuit elke stoel in het publiek alles goed te zien was. Voor het ontwerpen van de beelden op het scherm werd Dirk Decloedt gevraagd. Ook hij had al eerder eens met Franco Dragone gewerkt. Zijn doel was niet om een achtergrond voor de show te maken, maar een wereld waar de show zich in af zou spelen, van een drukke New Yorkse straat tot een rustiek Italiaans pleintje. Wederom werd er eerst naar Céline gekeken en naar wat zij uitstraalde, pas daarna werden daar beelden bij bedacht. Als laatste werden de beelden bij de liedjes gevoegd. Door de enorme afmetingen van het scherm (33.3 x 10.2 meter) en de diepte in de beelden vergeet je al snel dat je naar een scherm zit te kijken en waan je je in de wereld van Céline en "A New Day...". Wel 48 dansers waren uitgekozen om mee te doen aan deze enorme productie. Maar met zoveel dansers is er natuurlijk een grote behoefte aan kostuums. Deze werden ontworpen door Dominique Lemieux, die al sinds 1989 bij Cirque du Soleil werkte. Voor "A New Day..." ontwierp Lemieux de meeste fantastische kostuums die zo uit een sprookje hadden kunnen lopen, zoals een pak waar een bloem uit groeit en de danser in een roos omtoverd. De dansers zelf kregen kostuums aan die zo ontworpen waren dat ze er optimaal in konden bewegen. De kleuren waren vaak zwart en wit, om niet te veel contrast te geven met de rest van de show. Volgens Lemieux hebben de kleuren ook een filosofische gedachte, namelijk dat Céline voor liefde staat en dat liefde om passie, vermenging en vooral contrast draait.
DE CHOREOGRAFIE
Maar liefst 48 dansers van over de hele wereld werden uitgekozen om deel te nemen aan de show "A New Day...". Voordat er ook maar aan een cheografie kon worden gedacht, moesten al die verschillende nationaliteiten, achtergronden en dansstijlen samen worden gebracht tot één geheel. Dit werd overgelaten aan Mia Michaels, een zeer bekende choreografe die eerder al werkte met Madonna, Ricky Martin, Gloria Estefan en Prince. De verschillen tussen de stijlen van de dansers bleken uiteindelijk meer een voordeel dan een nadeel te zijn, volgens Michaels. Ze gebruikte uit iedere stijl een beetje, om er vervolgens een nieuwe vorm van dans van te maken. Die stijl zou er niet voor moeten zorgen dat mensen zich af zouden vragen in wat voor stijl er gedanst werd. Michaels wilde slechts dat ze er een bepaald gevoel aan over zouden houden.
A NEW DAY... VAN BEGIN TOT EIND
En zo begon het avontuur op 25 maart, 2003. Met een Oprah Winfrey special als generale repetitie en een CBS special over de eerste show maakten Céline, René en Franco Dragone een goede start. Céline zou vijf keer per week optreden voor een zaal met 4100 fans. Dit bleek lastiger en zwaarder dan gedacht te zijn, dus werd haar schema na ongeveer anderhalf jaar aangepast zodat ze om de week maar 4 keer op hoefde te treden. Waar Céline geen moeite mee had, was het vol krijgen van de zaal en de mensen bleven maar komen. Het waren niet eens alleen Vegas-gangers die van deze show bleken te willen genieten: fans van over de hele wereld kwamen naar de beroemde gokstad om hun idool te zien in deze geweldige show.
Zo’n geweldige start was natuurlijk alles waar Céline en Franco Dragone op hadden kunnen hopen. Het betekende echter niet dat Franco en zijn team klaar waren met de vormgeving van "A New Day...". Het voorbereidende werk was slechts afgerond. Door de jaren heen werden er nummers uit de show gehaald en andere werden weer toegevoegd. Samen met de veranderingen van nummers kwamen er aanpassingen in de choreografie, de achtergrond en de kleding.
"Nature Boy", waarmee de show van maart 2003 tot november 2004 opende, werd vervangen door de prachtige ballad-versie van "A New Day Has Come" dat tot het einde van de show in de setlist is gebleven. "The First Time Ever I Saw Your Face" werd in augustus 2004 uit de show gehaald. Het originele plan voor dat nummer was dat Céline zou vliegen terwijl ze zong, maar al snel kreeg ze rugklachten en werd ook daar een aanpassing voor gemaakt. "At Last" en "Fever" bleven in de show tot mei 2006, tot ze beiden werden vervangen door "All The Way", het bekende duet met Frank Sinatra. In 2006 werd ook "What A Wonderful World" uit de show gehaald, waarmee "My Heart Will Go On" meteen de nieuwe afsluiter van de show werd. "Have You Ever Been in Love" werd al snel na het begin van de show vervangen door het Franse nummer "Et Je T’aime Encore". Vanaf november 2004 werd "Pour Que Tu M’aimes Encore" het enige Franse nummer in de show. Het zingen van alleen maar Engelse nummers viel Céline toch zwaar en dus werd tenminste één Frans nummer in de setlist een must. Een andere verandering die in de show is aangebracht is de toevoeging van het spetterende River Deep, Mountain High, waarmee Céline het hele publiek overweldigt en uit zijn stoel krijgt. De laatste toevoeging kwam in het laatste jaar. Het was Céline's toenmalige nieuwe single "Taking Chances" van haar nieuwe Engelstalige album "Taking Chances" dat in het najaar van 2007 uitkwam. Enkele gelegenheids nummers die door de jaren heen voor een korte periode aan de show werder toegevoegd waren onder andere "In Some Small Way" en rond de feestdagen "The Christmas Song".
Naast de veranderingen in de reguliere show, waren er ook speciale shows die tussendoor georganiseerd werden waar ook specifieke aanpassingen voor werden gemaakt. Zo gaf Céline een speciale show op 20 februari 2006, genaamd H.E.A.R.T. (Harrah's Entertainment Artists Rally Together), in samenwerking met Elton John en Jerry Seinfield. De opbrengsten van deze show gingen direct naar de werknemers van de Harrah’s hotels in New Orleans, waar de orkaan Katrina eerder doorheen was geraasd. Céline zong onder ander "Saturday Night’s Alright (for Fighting)" met Elton John. Op 7 mei 2006 werd er nog een special show gehouden, dit keer omdat het de 500e show van "A New Day..." was. Céline wilde met de opbrengsten van deze mijlpaal iets teruggeven aan de stad Las Vegas. Alle opbrengsten werden verdeeld over 10 goede doelen in Las Vegas.
Céline en haar team in Las Vegas hebben al die jaren niet stilgezeten, dat is wel duidelijk. De stabiliteit die voor haar zo belangrijk was heeft ze gevonden. Toch kon het niet eeuwig duren en vijf fantastische jaren, 717 shows (723 als je de try-outs meetelt) en meer dan 3 miljoen bezoekers later, in misschien wel de meest onwerkelijke stad van de wereld, viel het doek voor "A New Day..."
Nu na de "Taking Chances World Tour" (2008-2009), waarin Céline 25 landen aandeed, en een nieuwe sabattical heeft Céline nu haar terugkeer aangekondigd naar Las Vegas. Op 15 maart 2011 zal haar nieuwe show "Céline", waarin ze ondersteund zal worden door 31 muzikanten in een Big Band, terugkeren in het Colosseum van Caesars Palace in Las Vegas.