Céline Dion Informatiepunt

Switch to desktop

1994

Rate this item
(0 votes)

Begin 1994 werd Céline's derde Engelse album 'The Colour Of My Love' ook uitgebracht in Europa en de rest van de wereld. René en zijn vriend Dave Platel begonnen met het verkopen van Céline Dion merchandise door het bedrijfje Five Star Inc. op te richten. Begin 1994 werd CBS overgenomen door Sony Music .

 






"'The Colour Of My Love' was overal een gigantisch succes, maar in Engeland leek het maar niet te lukken."

 

De eerste maanden van 1994 gaf Céline 30 uitverkochte concerten in 18 verschillende steden in Canada. Van 21 april tot 6 mei 1994 vertrok Céline naar Japan om ook daar haar nieuwe album te promoten. Het was in Japan dat Céline en René Robi Wada ontmoetten. Wada was de manager van het instrumentale trio Krysler & Company . Wada was op dat moment bezig een contract te sluiten met Fuji Television . Hij wilde dat Krysler & Company de titelsong van een nieuwe veelbelovende miniserie, genaamd Koi Bitoyo zou gaan opnemen. Maar Fuji Television wilde geen instrumentale soundtrack, ze wilden een stem die het programma tot leven kon brengen. Dat bracht Wada ertoe op zoek te gaan naar een stem die Krysler & Company kon versterken. Hij wist dat hij een artieste moest vinden die veel in haar mars had; iemand als Gloria Estefan, Whitney Houston of Barbra Streisand . Wada dacht meteen aan de opkomende zangeres Céline Dion. Toen Céline begin mei een concert gaf in het Budokan theater in samenwerking met David Foster en een 60-koppig orkest, besloot Wada de stoute schoenen aan te trekken en René Angélil een voorstel te doen. Het toeval was dat David Foster door Fuji was gevraagd het lied te schrijven voor de miniserie. Die avond luisterde Céline, René, David en Robi Wada naar de muziek van Krysler & Company. Céline was meteen verliefd op de muziek, vooral op het vioolspel van de violist van het trio Taro Hakase . David had al een melodie in zijn hoofd geschreven op een tekst van zijn goede vriend Junior Miles (pseudoniem voor Edgar Bronfman Jr. , directeur van Universal, Sony's grooste concurrent in de muziekindustrie). Al snel was 'To Love You More' geboren, en toen de miniserie het best bekeken programma ooit in Japan werd, stond Céline wekenlang op nummer 1 in de Japanse hitparades.

Van 8 juni tot 27 augustus 1994 ging Céline opnieuw met Michael Bolton op tournee door de Verenigde Staten. Op 18 augustus 1994 kondigden Céline en René officieel aan dat ze op 17 december 1994 zouden gaan trouwen in de Notre Dame Basilica in Montréal.

Begin september kondigde Céline aan dat ze aan het eind van de maand een concert zou geven in het Olympia Theater in Parijs , en dat ze een Franstalig album zou gaan opnemen met Jean-Jacques Goldman . De critici waren stomverbaasd. Céline en Jean-Jacques Goldman waren twee verschillende werelden. Jean-Jacques had Céline's carrière vanaf 1983 gevolgd, en elke keer als hem gevraagd werd voor wie hij nog graag eens een liedje wilde schrijven zei hij altijd dat dat Céline Dion was. In de lente van 1994 besloot hij Sony te bellen en hen te vertellen dat hij een album voor Céline wilde schrijven. Na een ontmoeting in Parijs en nadat Céline en René goed naar zijn eerdere werk hadden geluisterd besloten ze met Jean-Jacques in zee te gaan. René vertelde hem wel dat Céline alleen tijd had voor de opnamesessies van 1 tot en met 19 november 1994. Jean-Jacques had nog nooit zo snel moeten werken, maar in minder dan 3 maanden schreef hij 12 liedjes en Céline en René waren meteen verliefd toen ze deze liedjes voor het eerst hoorden.

Op 28 en 29 september 1994 stond Céline in het Olympia Theater in Parijs, hier werden live opnames gemaakt voor Céline's nieuwe live album: Céline Dion Live À L'Olympia .

'The Colour Of My Love' was overal een gigantisch succes, maar in Engeland leek het maar niet te lukken. De single 'The Power Of Love' was nauwelijks aangeslagen, daarom besloot Paul Burger het nu met een nieuwe single te proberen. Dat werd 'Think Twice'.

Op 30 oktober verscheen Céline in de show: 'A Gala For A President' een show ter ere van Bill Clinton en zijn vrouw Hillary . De show werd uitgezonden op 25 november 1994.

In november vertrok Céline naar Parijs voor de opnames van haar nieuwe Franstalige album. De opnames vonden plaats in de Méga Studios in Parijs. Het was daar dat Céline voor de eerste keer het nummer 'Vole' hoorde; een liedje dat Jean-Jacques speciaal had geschreven voor Céline's nichtje Karine dat in 1993 was overleden aan Cystic Fibrosis . Jean-Jacques had het speciaal tot het allerlaatste moment bewaard en zei tegen Céline: "Het is een cadeau voor jou en Karine, doe ermee wat je wilt, ik begrijp het als je het niet wilt opnemen". Maar Céline zag het lied als een eerbetoon aan haar nichtje en zij en Jean-Jacques namen het liedje in één keer op.

Op 24 november werd Céline's live album 'Céline Dion Live À L'Olympia' officieel uitgebracht in Quebec en Europa. Ook waren de voorbereidingen voor het huwelijk van René en Céline in volle gang. Céline had Mia Dumont en haar vriendin Coco Lacroix gevraagd het huwelijk te regelen en had hen volledige vrijheid gegeven. Toen Céline en René hadden aangekondigd dat ze in de kerk zouden trouwen was er enige weerstand. Hoe kon een al twee keer gescheiden man opnieuw trouwen in de kerk? Het was zo dat René voor de kerk nog steeds getrouwd was met zijn eerste vrouw Denise Duquette , de moeder van Patrick. Met Anne-Renée was hij nooit voor de kerk getrouwd. René had een verzoek tot het tenietdoen van zijn eerste huwelijk ingediend bij de kerk en uiteindelijk was dat goedgekeurd.

In september had Céline al verschillende ontwerpers bezocht voor het ontwerpen van haar bruidsjurk. Uiteindelijk kwam ze terecht bij Mirella Gentile . Bij de jurk hoorde een 14 kilo zware tiara die Céline op haar hoofd droeg. Ze zei tegen haar haarstylist Louis Hechter : "Het maakt niet uit hoe je hem vastmaakt, als hij er maar niet afvalt." De trouwringen werden ontworpen door Mauboussin , een juwelier in Parijs. Céline en René gingen de avond voor hun trouwdag naar het Carmelite klooster om te bidden.

De volgende dag, 17 december 1994 , sneeuwde het lichtjes. Om 3 uur 's middags arriveerden Céline en René bij de Notre Dame Basilica waar een blauwe loper was uitgerold met de letters 'C' en 'R' erin geborduurd. René had 7 bruidsjonkers; Paul Sara, Marc Verrault, Vito Luprano, Pierre Lacroix, Guy Cloutier, Ben Kaye en Jacques Des Marais en zijn getuige André Angélil , zijn broer. Céline werd vergezeld door haar bruidsmeisjes, haar acht zussen; Denise, Claudette, Liette, Louise, Linda, Ghislaine, Manon en Pauline . De ringdrager was Jimmy Dion , het zoontje van Céline's broer Jacques, en het bloemenmeisje was Audrey , het dochtertje van Céline's zus Ghislaine. Na de kerkelijke inzegening van het huwelijk was het tijd voor de receptie die werd gehouden in het Westin Hotel in Montréal. Het huwelijk van René en Céline werd bestempeld als Quebecs eerste 'koninklijke' huwelijk.

Na het huwelijk vertrokken Céline en René naar Palm Beach, Florida om bij te komen van het drukke jaar dat ze net achter de rug hadden.

More in this category: « 1993 1995 »

STICHTING CÉLINE DION INFORMATIEPUNT © 1998-2017
Het CDIP wordt wereldwijd erkend als dé Nederlandstalige fanclub voor Céline Dion
KvK 09205189

Top Desktop version